ایمپلنت دندان یکی از خدمات دندانپزشکی می باشد که افراد بسیاری از آن استفاده می کنند، با کمک این روش افرادی یک یا چند دندان خود را از دست داده باشند می توانند دوباره دارای دندان شوند و جای خالی دندان خود را پر کنند. هر چند این روش درمانی و پروسه ای پیچیده تلقی می شود و در مقابل نیز به هزینه بالایی نیاز دارد. یکی از مشکلاتی که ممکن است پس از ایمپلنت دندان روی دهد عفونت ایمپلنت می باشد که در ادامه به برسی این موضوع می پردازیم تا با روش های درمان و پیشگیری آشنا شوید.
در هنگام بروز عفونت تشخیص دقیق و به موقع بسیار مهم می باشد، برای تشخیص لازم است که در ابتدا دندانپزشک معاینه انجام دهد و با بررسی احساس ملایم التهاب، چرک، عفونت و خونریزی به دنبال علائم بالینی می گردد. علاوه بر این امروزه با توجه به پیشرفت های دندانپزشکی استفاده از ایمپلنت دیجیتال بسیار پرطرفدار است و توصیه می شود با نگاهی به ایمپلنت دیجیتال و مزایا و معایب آن با این فناوری بیشتر آشنا شوید.
عفونت ایمپلنت
ایمپلنت دندان با برند های متفاوتی موجود می باشد، اما حتی استفاده از بهترین برند ها نیز نمی تواند ضامنتی برای پیشگیری از بروز عفونت باشد و بازهم احتمال عفونت وجود دارد. در برخی از مواقع ایمپلنت مورد استفاده دچار عفونت می شود و با التهاب بافت نرم ممکن است استخوان های اطراف از بین بروند و در نهایت ایمپلنت پس زده شود. در بیشتر مواقع بروز پدیده ای به نام پری ایمپلنت باعث بروز این پدیده می شود، چنین عارضه ای بسیار شبیه به بیماری لثه می باشد و می تواند لثه و استخوان و بافت لثه را تحت تاثیر قرار دهد.
مهم ترین علائم عفونت
برخی از مهم ترین و اصلی ترین دلایل عفونت ایمپلنت دندان در ادامه ذکر شده اند.
- تورم اطراف محل جراحی که با گذشت زمان بدتر می شود.
- افازیش درد که حتی استفاده از مسکن های تجویز شده برای آن بی اثر می باشد.
- قرمز شدن محل مورد جراحی و حساس شدن نسبت به لمس.
- وجود چرک یا ترشح در محل جراحی شده.
- ایجاد بوی بد یا طعم ناخوشایند در دهان.
- افزایش حساسیت به غذا و مایعات سرد و گرم.
- وجود درد بیشتر از سه هفته.
- لق شدن ایمپلنت.
- قرمز شدن و تورم لثه.
- دندان درد ضربان دار.
- تب.
- خونریزی اطراف ایمپلنت.
- شکستگی پایه دندان.
- مشکل در سینوس ها.
عوامل ایجاد کننده عفونت
برخی از عوامل می توانند در بروز عفونت ایمپلنت دخیل باشند مهم ترین آن ها در ادامه ذکر شده اند.
- عادات نادرست و سبک زندگی چون سیگار کشیدن
- ضعف بهداشت دهان و دندان
- نامرتب بودن دندان ها
- سیستم ایمنی ضعیف
- دندان قروچه
- آلرژی
- بیماری پریودنتال قبلی
- مقدار اضافی سیمان در هنگام قرار دادن تاج دندان
- گذاشتن ایمپلنت های دندانی در نزدیکی یکدیگر
- زاویه نامناسب قرار دادن ایمپلنت های دندانی در استخوان فک
- کیفیت ضعیف استخوان
- برخی از مشکلات سیستماتیک چون دیابت
- شسکتگی ایمپلنت
- حساسیت به تیتانیوم
- پس زدن پیوند ایمپلنت
درمان خانگی عفونت
در صورتی که واقعا پیچ ایمپلنت دچار آلودگی و عفونت شده باشد هیچگونه روش و درمان خانگی برای رفع این مشکل وجود ندارد و در صورت مشاهده علائم فرد باید هرچه سریعتر به دندانپزشک مراجعه نماید و از هرگونه خوددرمانی پرهیز نماید. درمان های خانگی می تواند فقط شامل استفاده یکسری مسکن ها برای تحمل و جلوگیری از درد باشد تا زمانی که به دندانپزشک خود در اسرع وقت مراجعه کنید.
تمیز کردن عفونت به روش مکانیکی
یک نمونه از دستگاه هایی که برای تمیز کردن محل ایمپلنت عفونی شده استفاده میگردد دستگاه التراسونیک یا رکورد فیبر کربن می باشد. به این فرایند ساب موکوزال یا زیر مخاطی هم می گویند. به این صورت ک در این فرایند دندانپزشک با استفاده از امواجی با فرکانس بالا می تواند اطراف ایمپلنت را از آلودگی و عفونت ها پاک سازد.
به گفته دکتر آرش گلستانه: زمانی که عمق قسمت های مخاطی پنج میلی متر باشد، دندانپزشک پیشنهاد می کند که محل عفونی شده با استفاده از یک کاسه پلاستیکی و خمیر دندان مکانیکی و یا وسایل جرم گیری تمیز شود.
«قابل ذکر است که در چنین زمانی باید ابزارها عمیق تر باشند و سطح پایه ایمپلنت هم تراشیده نشود، همینطور دبریدمان مکانیکی با ماده ضد عفونی کننده همراه است و به صورت موضعی تجویز می شوند.»
درمان عفونت ایمپلنت با جراحی
در بعضی شرایط مانند عفونت های پیشرفته که از دست دادن استخوان را به همراه دارد هیچگونه راه درمانی جز جراحی کار ساز نمی باشد و تنها راه حل جراحی محل عفونت کرده می باشد. این جراحی به این صورت است که ابتدا داندانپزشک لثه ها را برش می دهد و به عقب برمی گرداند تا به محل عفونی شده دسترسی یابد، پس از آن با استفاده از یک تمیز کار مکانیکی که اکثرا با مواد ضدعفونی کنند همراه است قسمت عفونی شده را پاک سازی می کند. به این روند در برخی موارد دبریدمان فلپ باز هم گفته می شود.
درمان عفونت با آنتی بیوتیک
یکی دیگر از راه هایی که دندانپزشک ها برای درمان عفونت ایمپلنت مورد استفاده قرار می دهند روش آنتی بیوتیک می باشد. ابتدا در این روش متخصص وضعیت پری ایمپلنت را بررسی کرده، پس از آن مشخص می کند که آنتی بیوتیک باید به صورت موضعی مورد استفاده قرار یگیرد یا سیستماتیک، در این صورت سوال پیش می آید که در چه زمان آنتی بیوتیک باید به صورت موضعی و یا سیستماتیک مورد استفاده قرار بگیرد.
در پاسخ به این سوال باید گفت هنگامی که دهان بیماری دیگری نداشته باشد و پری ایمپلنت فقط محدوده ایمپلنت را شامل شده باشد دندانپزشک مصرف آنتی بیوتیک را به صورت موضعی تجویز خواهد کرد، به این شکل که باید طی چند روز آنتی بیوتیک را در قسمتی که عفونت کرده قرار دهید. اما در صورتی که عفونت مقدار زیادی از دهان را فراگرفته باشد مصرف آنتی بیوتیک به صورت سیستمیک تجویز خواهد شد، که ممکن است در این روش چند هفته تا چند ماه زمان بگیرد.
برداشتن ایمپلنت
در بعضی افراد موکوزیت پری ایمپلنت به پری ایمپلنت تبدیل شده وبخش زیادی از استخوان این افراد از بین می رود. برای رفع این دو مشکل دو راه حل وجود دارد که به بررسی این دو راه درمان خواهیم پرداخت.
به این گونه که در روش اول ابتدا پزشک به کمک ابزاری به نام ترفین، ایمپلنت را بر می دارد و در روش دوم دندانپزشک صبر می کند تا ریزش استخوان تا زمانی که بتواند پیوند را با پنس خارج کند ادامه یابد. قابل ذکر است که روش دوم زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که میزان استخوان نگهدارنده کمتر از دو الی چهار میلیمتر باشد، همینطور در بعضی بیماران پیوند استخوان مجدد پس از بهبودی کامل نیاز است که صورت بگیرد.